O wyższości kości nad ich brakiem... lub odwrotnie ;)

Cytat:

Co myślicie o takiej zmianie podejścia?

Że gracz który "wie" lepiej od MG kiedy rzucać a kiedy pyskować ma postać o skłonnościach samobójczych Very Happy

Misiek napisał:

"say yes or roll"

Świetnie się sprawdza w systemach gdzie gracze mają spore szanse powodzenia w prostych czynnościach (np. Świat Mroku, Scion, Crystalicum). Zawodzi niestety w systemach w których postacie graczy mają, patrząc na rachunek prawdopodobieństwa, niskie szanse powodzenia (Warhammery, Neuroshima). W systemach w których mechanika gra ponadprzeciętną rolę (DeDeki, Anima) niestety też się krzaczy, gdyż system przywiązuje dużą wagę do bardzo wysokich i niskich rzutów i gracze po pewnym czasie zaczynają mieć pretensje przeciwko upraszczaniu, zwłaszcza gdy kompetencje postaci częściowo się nachodzą.

Ostatnio (no dobra, jakieś trzy miesiące temu) z zaufaną grupą graczy grałem w Klanarchię obficie szafując tą zasadą i wychodziło wyśmienicie.

A ja właśnie skończyłam czytać podręcznik do systemu, którego nie potrafiła bym prowadzić BEZ mechaniki. Mimo, że jest ona męcząca dość.

Przedstawiam państwu (tym, co nie znają oczywiście): "Kiedy Rozum Śpi".

Mechanika jest tam o tyle ważna, że wpływa na fabułę w stopniu większym niż: "zdał/nie zdał", a nawet bardziej niż "zdał ledwo/standardowo/świetnie/dokonał czynu w sposób wykraczający nie tylko poza możliwości ludzkie ale i wyobraźnię". w wyniku jednego - nawet udanego - rzutu, przy niesprzyjających okolicznościach można oszaleć lub... zasnąć. A to gorsze od śmierci czasem.

Polecam lekturę podręcznika! (mam, mogę ewentualnie pożyczyć)