Khazadowie - kultura

KARAS
"Samotność W Obliczu Gór"

Karas jest szczególnym, wyłącznie khazalidzkim sposobem kontemplacji. Jest spełnieniem, oczyszczeniem, spokojem wewnętrznym, wytchnieniem i wyciszeniem. Khazad w stanie Karas wędruje poprzez eony trwania dzieła boskiego stworzenia, cofa się do głębi, do jądra wszechrzeczy, podąża ku Ekthin. Stapia się w harmonii z pierwiastkami żywiołów. Góry Karkaras w Karnogu są miejscem, do którego przynajmniej raz w życiu pielgrzymują Khazadowie z całego kontynentu aby dostąpić Karas.

HONOR
khazalidzkie morale i pojęcie honoru

Dla Khazada najważniejszą sprawą jest jego honor, honor i jeszcze raz honor. Przede wszystkim dlatego, że ów honor jest fundamentem jego statusu społecznego. Droga Honoru jak sami określają swój sposób na życie, jest wykładnią ich postępowania. Trzeba iść przez życie dumnie, z podniesioną głową, nigdy nie żałować swych czynów i nie chylić karku przed nikim, kto na szacunek nie zasłużył. Nigdy nie tchórzyć i stawiać mężnie czoła każdemu wyzwaniu. Biada temu kto zarzuci Khazadowi, iż jest kłamcą, ponieważ zawsze zważa on na swe słowa bacząc, by każde z nich świadczyło Prawdzie.
Od pokoleń khazalidzkim dzieciom wpajana jest prawość. Żyjąc w ciężkich warunkach, w obliczu wroga Bharar-A-Krithymon(Chaos Niszczyciel - tak pierwotnie zwano Nieciągłość Magiczną u podnóży Gór Karnog) związane są szczególną więzią psychiczną, przyjaźnią, oddaniem wobec siebie. Khazadowie przez eony żyli w obliczu Prawa, niepisanego Kodeksu, niezmiennego jak Ekthin. Według niego ciosane, mając szczególny charakter, silny i wyjątkowo twardy, zachowały tradycję wyzbywając się przywar niegodnych swej rasy. Szacunek i status zdobywają poprzez czystość cnót. Khazadowie, którzy sprzeciwili się prawu zostają wykluczeni ze społeczeństwa, co w klanowych sadybach jest równoznaczne ze śmiercią. Skazani na banicję często decydują się na podążanie drogą Slaegra.
Oczywiście osobowość każdej jednostki jest niepodobna do innej, często cnoty mają inne nazwy, jednak Mędrcy utrzymują jeden kanon: skromność, rozwagę, wyciszenie, umiejętność, sprawność, wiedzę, bystrość umysłu. Przede wszystkim bycie poza granicami namiętności prowadzących na manowce. Rzekłby ktoś: -"Kamienie". Tak. Zgadza się, kamienie - twarde, odporne na ciosy losu, pozostające zawsze na swoim miejscu, jak Ekthin.

SZTUKA

Występuje, nawet w ogromnych ilościach. Jednak nie jest tak wysublimowana jak sztuka Eldarów. Przeważają motywy geometryczne, czasem zwane przez samych Khazadów "Zawiłościami Czasu". Teza: Roślinne wzory splotów (te khazalidzkie zgeometryzowane ornamenty) mogły rozwinąć się pod przemożnym wpływem eldarskiej sztuki.

Ikonografia raczej się nie pojawia. Khazadowie wolą przedstawiać postacie w kamieniu. [może się zmienić]

Khazadowie definiują SZTUKĘ jako rzemiosło. Większość "karłów" ma w sobie artystyczną duszę więc wyodrębnianie "kasty" artystów uważają za niepotrzebne. Za rzemiosła artystyczne, godne czci i podziwu uważają Architekturę, Płatnerstwo, Kowalstwo, Jubilerstwo no i przede wszystkim Wojaczkę (he, he...).

Zdobnictwo (horror vacui)
Większość budynków, przedmiotów, narzędzi khazalidzkich ozdobiona została ornamentami, reliefami inkrustacjami itp. Zdawać by się mogło, że Khazadowie nie mogą się oprzeć zapełnianiu pustej przestrzeni. Rzeczywiście - uznają ornamenty za Ład, uporządkowanie, za pomocą którego przeciwstawiają się Chaosowi. Ciekawe, że nie uznają za dzieła Chaosu tworów naturalnych (np. skały, drzewa, roślinność). Nie odczuwają potrzeby "poprawiania" czy "wyrównywania" natury (co jest nagminne u ludzi), a jedynie twory rąk - rzemiosła.

KARNOG - Ojczyzna Khazadów

Góry Karnog tworzą olbrzymi półwysep oddzielający Morze Zatokowe od Bezkresów Południowych. Jest to masyw górski, który dzieli się na cztery łańcuchy uznawane przez Khazadów za osobne krainy :

Góry Wieczności (khaz. KARD'ASTAG) – najpotężniejszy, centralny łańcuch górski. U jego podnóży znajduje się najwięcej kopalni i miast – khazalidzkich po stronie zachodniej, tanardzkich. po stronie wschodniej.
Wielkie Góry (khaz. KARTAMAL) – najwyższy łańcuch Karnogu, którego wierzchołki okrywa wieczny śnieg. W jego skład wchodzą:
- Smocze Góry (khaz. KART'ASKANIS) – najwyższe góry; ich szczyty na zawsze skryte są przed oczyma śmiertelnych warstwą chmur. Ich niedostępne partie smoki obrały sobie na siedziby.
- Góry Harmonii (khaz. KARKARAS) – według Khazadów najpiękniejsze pasmo Karnogu. Khazadowie z całego Kalderanu przynajmniej raz w życiu pielgrzymują w to miejsce aby odnaleźć Karas.
Góry Żaru (khaz. KARWESKAR) – poszarpane pasmo wulkaniczne; część wulkanów jest nadal aktywna. Khazadowie powiadają, iż póty Kalderan istnieć będzie, póki szczyty Karnogu będą dymić i pluć żarem, bo żar ziemi jest krwią i duszą Prasmoczycy. Góry Żaru dzielą się na:
- Wielkie Kuźnie (khaz. KARDOKON'IS) – skupisko aktywnych wulkanów.
- Góry Toporów (khaz. KARIZREKIN) – również pasmo wulkaniczne.
- Góry Południowe (khaz. KARHAROD) - ?
- Szmaragdowe Góry (khaz. KARTANTAL) – wygasłe wulkany u stóp których kryją się najpiękniejsze górskie jeziora o kryształowej toni.
Niskie Góry (khaz. KARK'ANIN) – najniższe pasmo Karnogu. W jego skład wchodzą:
- Góry Czat (khaz. KARGENDRIS) – najbardziej wysunięty na północ łańcuch. U jego stóp rozpościera się jałowa, spaczona kraina Nieciągłości Magicznej. W górach tych zbudowano dużo warowni i stanic, dla ochrony przed różnymi stworami i Osobliwościami, które uwolniły się z Nieciągłości.
- Góry Środkowe (khaz. KARUNDON) – centralna część Niskich Gór.
- Karle Góry (khaz. KARK'AN) – bardzo małe pagórki i wzniesienia.

Samotne Góry (khaz. KAROSAMAL) – odrębny łańcuch Karnogu, całkowicie wapienny, pełen jaskiń i skalnych labiryntów.